ایمپلنت و کاشت دندان طبیعی؛ بهترین انواع، مراحل،هزینه و مراقبت های بعد
ایمپلنت و مزایای کاشت دندان از اواسط دهه 1960 میلادی برای جایگزین کردن دندان‌های طبیعی از بین رفته مورد استفاده قرار می‌گرفته، اما در سال‌های اخیر استفاده از این روش در حوزه دندانپزشکی به‌طور مشخص افزایش یافته است. امروزه می‌توان از ایمپلنت دندان برای حمایت از روکش که معمولاً بر روی یک دندان قرار می‌گیرد، حمایت از بریج که برای جایگزینی چند دندان از بین رفته استفاده می‌شود، یا حتی به عنوان دندان مصنوعی جزئی در دهان استفاده کرد. بهترین ایمپلنت دندان از ماده تیتانیوم ساخته می‌شود. این فلز با بافت بدن سازگاری دارد و می‌تواند به ساختار نگه‌دارنده و استخوان دندان در طول درمان جوش بخورد. در حقیقت مطالعات انجام شده در این حوزه نشان دهنده شواهد کلینیکی است که بر اساس آنها عوارض ایمپلنت دندان ناچیز است و یک روش بی‌خطر و در دسترس برای جایگزینی دندان‌های از بین رفته و ایجاد ظاهر طبیعی برای طرح لبخند فرد می‌باشد. در بسیاری از موارد می‌توان کشیدن دندان و کاشت فوری دندان در حفره دندان کشیده شده را در یک روز انجام داد. ایمپلنت فوری غالباً برای دندان‌های جلویی انجام می‌شود. از این روش می‌توان برای جایگزینی یک یا چند دندان به طور همزمان بهره گرفت.
در صورتی که شما از شرایط لازم برای استفاده از ایمپلنت دندان برخوردار هستید، متخصصین ما می‌توانند درباره روش‌های درمان مختلف قابل استفاده در مطب تخصصی دندانپزشکی با شما صحبت کرده و بر اساس شرایط شما همچون وضعیت سلامت عمومی، تعداد و موقعیت دندان‌های از بین رفته، و نیز تعداد و کیفیت بافت استخوانی، روش مناسب را برای درمان به شما پیشنهاد دهند.
مزایا
بازگرداندن عزت نفس
با این کار، می‌توانید هر زمان، هرچه می‌خواهید در هرجایی بخورید. می‌توانید بدون مشکل بخندید یا لبخند بزنید. درد و نگرانی دیگر وجود نخواهد داشت. عزت نفس، اعتماد به نفس و ارزش درونی خود را باز می‌یابید. زیرا ایمپلنت‌های دندان دقیقا مانند دندان‌های واقعی خواهند بود، دیگر چیزی وجود نخواهد داشت که از آن شرمنده باشید. می‌توانید بخندید و لبخند بزنید و احساس خوبی نسبت به خودتان و ظاهرتان خواهید داشت.
در همه شرایط زندگی روزمره راحت هستید
دندان‌های ایمپپلنت شده هرگز قرار نیست حتی برای نظافت روزانه یا نخ دندان و مسواک زدن، یا معاینات پزشکی و بستری شدن در بیمارستان، از جای خود درآید. زمان خوردن، خوابیدن و ابراز صمیمیت، راحت باشید. ایمپلنت‌های دندانی، دقیقا مانند لبخند جدید شما، دائمی هستند.
بازیابی لبخند طبیعی
ایملنت‌های دندانی بیشترین شباهت را به دندان‌های طبیعی دارند. وقتی کل دندان، از جمله ریشه آن، با ایمپلنت جایگزین شود، همان احساس و عملکرد دندان‌های طبیعی را خواهید داشت و پایه‌ای طبیعی که راحتی هنگام خوردن و صحبت کردن را برایتان به ارمغان می آورد. همه چیز در دهانتان طبیعی به نظر می‌رسد. هیچ کس متوجه نخواهد شد که در لبخند شما یک ایمپلنت دندانی نهفته است، مگر اینکه خودتان بگویید.
لبخند زیباتری داشته باشید
حتی وقتی فقط یک دندان هم افتاده باشد، در دراز مدت، معمولا زیبایی با دندان ایمپلنت شده، بسیار بیشتر از روش سنتی بریج دندان است. این امر، به ویژه زمانی در قسمت جلویی دهانتان اهمیت پیدا می‌کند که پیشگیری از یک عیب مشهود استخوانی برای ظاهری طبیعی، ضروری است.
سلامت دندان‌های طبیعی سالم خود را حفظ کنید
روش سنتی بریج دندان به ساییدن دندان‌های جانبی دندانی که افتاده است نیاز دارد، بنابراین بریج می‌تواند به آن دندان‌ها و در جای خود محکم شود. این ساختار طبیعی دندان، وقتی درجای خود ثابت شود، دیگر هرگز نمی‌تواند جایگزین شود و سلامت دراز مدت این دندان‌ها تضمین شده است.
ایمپلنت‌های دندانی به کوتاه کردن سایر دندان‌ها نیاز ندارند، در حالی که دندان‌های محافظت کننده بریج باید کوتاه شوند. از آن جا که دندان‌های مجاور برای محافظت از ایمپلنت تغییر داده نمی‌شوند، دندان‌های بیشتری از شما دست نخورده باقی می‌مانند، که سلامت طولانی مدت دهان را بهبود می‌بخشد. ایمپلنت‌های مجزا همچنین امکان دسترسی راحت‌تر بین دندان‌ها را فراهم می‌کند که بهداشت دهان و دندان را ارتقا خواهد داد.
انواع مختلف ایمپلنت‌های دندانی
اگر برای دندان افتاده خود، تصمیم به ایمپلنت دارید، چند نکته را باید بدانید. اول، تعداد دندان‌هایی که افتاده‌اند بر انتخاب مناسب‌ترین نوع ایمپلنت برای شما، موثر است.
ایمپلنت‌های دندانی تک دندان
وقتی فقط یک دندان را ایمپلنت می کنید، یک ایمپلت دندانی تکی بهترین گزینه است. ایمپلنت‌های جداگانه، نیازی به تغییر شکل دندان‌های جانبی برای بریج ثابت را ندارند و تمیز کردن اطراف آنها راحت‌تر است. مانند یک دندان واقعی، ایمپلنت هم مستقل از دندان‌های اطرافش است. شما می‌توانید مانند همه دندان‌های دیگر، آن را مسواک بزنید یا نخ دندان استفاده کنید. دندانپزشک، یک روکش چینی دست ساز روی ایمپلنت قرار می دهد گویی هرگز دندانتان نیفتاده است.
ایمپلنت‌ها برای چند دندان
اگر هنوز چند دندان سالم دارید ولی نمی‌خواهید دندان مصنوعی متحرک برای قسمتی از دندان‌ها استفاده کنید، پل ایمپلنت مناسب‌ترین گزینه است. پل‌های ایمپلنت، ظاهری مانند پل‌های چینی قدیمی دارند، غیر از اینکه این‌ها روی ایمپلنت‌های دندانی، به‌جای دندان‌های طبیعی ثابت می‌شوند. به این دلیل که ایمپلنت‌ها قوی‌تر از دندان‌ها هستند، ثابت کردن پل‌های بلندتر روی آنها، امکان‌پذیر است. این بدان معنی است که می‌توانید دندان‌های بیشتری را همزمان، جایگزین کنید. قراردادن همزمان سه یا چهار دندان، غیر معمول نیست. به علاوه اینکه، بریج شما طوری طراحی شده است که مانند دندان‌های مجاور به نظر برسد.
درمان با ایمپلنت برای کل دهان
در نهایت، امکان جایگزین کردن همزمان همه دندان‌ها وجود دارد. در این صورت، دندانپزشک شما از دندان‌های مصنوعی ایمپلنت شده استفاده می‌کند که روی 4 تا 6 ایمپلنت قرار می‌گیرد. دندان‌های مصنوعی ایمپلنت شده ممکن است متحرک یا همیشه ثابت در جای خود باشند. نوع انتخابی شما، به سلامت دهان و اهداف بلند مدت شما بستگی دارد.
تیتانیوم در مقایسه با چینی
اکثر ایمپلنت‌ها از تیتانیوم ساخته شده‌اند. این فلز زیست سازگار رشد استخوانی جدید اطراف ایمپلنت را تسریع و تشدید می‌کند و آن را برای همیشه در آرواره تثبیت و محکم می‌سازد. همچنین، بر حمایت از دندان‌های مجاور و نیمرخ صورت نیز کمک می‌کند. اخیرا، ایمپلنت‌های چینی برای شبیه سازی رنگ دندان طبیعی، ساخته شده‌اند. این مورد فقط وقتی اهمیت پیدا می‌کند که بخشی از ایمپلنت دربالای خط لثه، بین لثه‌ها و پروتز ثابت شده، دیده شود.
ایمپلنت معمولی در مقایسه با ایمپلنت خیلی کوچک
اکثر دندانپزشکان ترجیح می‌دهند در صورت امکان از ایمپلنت‌های معمولی استفاده کنند چون پایدارترین گزینه موجود هستند. هرچند، بعضی از دندانپزشکان نیز ایمپلنت‌های خیلی کوچک (مینی) را پیشنهاد می‌کنند. این ایمپلنت‌ها بسیار کوچکتر از ایمپلنت‌های معمولی هستند به طوری که می‌توانند در نواحی که استخوان زیادی از بین رفته است، قرار گیرند. متاسفانه، این نوع ایمپلنت‌ها نمی‌توانند وزن نیروهای جویدن معمول را تحمل کنند. به همین جهت گفته می‌شود، زمانی که چند ایمپلنت برای محکم کردن دندان‌های مصنوعی متحرک استفاده می‌شوند، ایمپلنت‌های کوچک خیلی مفید هستند.
درمان ایمپلنت چگونه انجام می‌شود؟
معاینه
برای بررسی امکان استفاده از ایمپلنت برای رفع مشکل بیمار، دندانپزشک وضعیت دهان فرد را به‌طور کامل معاینه می‌کند. دندانپزشک در ادامه از وضعیت استخوان فک عکس رادیویی می‌گیرد تا به این ترتیب ظاهر و شرایط بافت استخوان و موقعیت ساختارهای مهم همچون اعصاب و سینوس‌ها را مشخص کند. به این ترتیب می‌توان محل مناسب برای کاشت ایمپلنت را برای بیمار مشخص کرد. در موارد نادر، در صورتی که عکس رادیولوژی برای تشخیص شرایط استخوان‌ها و بافت‌ها کافی نباشد، از سی تی اسکن می‌توان برای تهیه تصویر سه بعدی به این منظور استفاده کرد. به هر حال توجه داشته باشید سی تی اسکن یک روش گران قیمت است و بیمار را در معرض تشعشعات مضر بیشتر در مقایسه با تصویربرداری‌های استاندارد قرار می‌دهد.
کاشت
جراحی ایمپلنت می‌تواند با استفاده از یک فرآیند درمان یک مرحله‌ای یا دو مرحله‌ای با توجه به شرایط کلینیکی خاص بیمار انجام شود. در هر یک از این موارد، عمل جراحی شامل ایجاد یک شکاف کوچک در بافت لثه به منظور دسترسی به استخوان و استفاده از یک مته مخصوص برای ایجاد حفره مناسب برای کاشت ایمپلنت است.
- در فرآیند درمان یک مرحله‌ای، ایمپلنت داخل استخوان قرار گرفته و سپس یک زائده خارجی به نام هیلینگ کپ (healing cap) به آن متصل می‌شود. این زائده خارج از لثه قرار گرفته و روکش بر روی آن قرار می‌گیرد. هیلینگ کپ با گذشت 3 تا 6 ماه برداشته شده و با یک اتصال دائمی به نام پایه (abutment) جایگزین می‌شود.
- در فرآیند درمان دو مرحله‌ای، یک پیچ مخصوص در داخل استخوان قرار گرفته و روی آن با بافت لثه بیمار پوشانده می‌شود. به این ترتیب پیچ مخصوص داخل لثه تا زمان ترمیم و جوش خوردن با استخوان باقی خواهد ماند. در ادامه لازم است از یک مرحله درمان ثانویه برای خارج کردن ایمپلنت از داخل لثه با ایجاد یک شکاف کوچک در آن و نیز اتصال هیلینگ کپ به آن استفاده گردد. پس از ترمیم لثه‌ها، هیلینگ کپ برداشته شده و با یک پایه دائمی جایگزین می‌شود. به این ترتیب ایمپلنت برای پروتز آماده خواهد بود.
پس از جراحی ایمپلنت دندان
برای زخم مزاحمت ایجاد نکنید. از شستشوی دهان، تف کردن، یا دست زدن به زخم در روز جراحی اجتناب کنید. ممکن است یک بست فلزی برای بهبودی روی بافت لثه قرار گیرد.
خونریزی
اندکی خونریزی یا قرمزی در بزاق به مدت 24 ساعت طبیعی است. خونریزی بیش از حد (وقتی که دهان شما به سرعت پر از خون می‌شود) می‌تواند با گاز گرفتن به مدت 30 دقیقه روی یک تکه گاز که به طور مستقیم بر روی زخم در حال خونریزی قرار داده شده است، کنترل گردد. اگر خونریزی ادامه پیدا کرد لطفا برای دریافت دستورالعمل‌های بیشتر تماس بگیرید.
تورم
تورم یک اتفاق طبیعی پس از جراحی است. برای به حداقل رساندن تورم، یک کیسه یخ یا یک کیسه پلاستیکی یا حوله‌ای پر از یخ را روی گونه و در ناحیه جراحی قرار دهید. برای 48 ساعت اول، یخ را تا حد ممکن به طور مداوم اعمال کنید.
رژیم غذایی
به مقدار زیاد مایعات بنوشید. از مایعات یا مواد غذایی داغ اجتناب کنید. باید در روز جراحی غذاهای نرم و مایعات مصرف شود. در اسرع وقت به مصرف رژیم غذایی معمول خود بازگردید مگر اینکه توصیه دیگری به شما ارائه شود.
درد
به محض اینکه احساس کردید بی حسی موضعی برطرف شده است، باید مصرف داروهای مسکن را شروع کنید. برای درد متوسط، 1 یا 2 تیلنول یا تیلنول قوی‌تر ممکن است هر 3-4 ساعت یک بار مصرف شود. ممکن است به جای تیلنول از ایبوپروفن (آدویل یا موترین) استفاده شود. ایبوپروفن، به صورت قرص‌های 200 میلی گرم و بدون نسخه خریداری می‌شوند: در صورت نیاز، هر 3-4 ساعت یک بار می‌توان 23 قرص برای درد مصرف کرد. برای درد شدید، داروهای تجویز شده باید به صورت گفته شده، مورد استفاده قرار گیرند. اگر حساسیت دارید یا پزشک شما مصرف آن را منع کرده است، هیچکدام از داروهای فوق را مصرف نکنید.
آنتی بیوتیک
اطمینان حاصل کنید که آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را به صورت توصیه شده مصرف کنید تا از بروز عفونت جلوگیری شود.
بهداشت دهان
بهداشت دهان و دندان مناسب برای بهبودی ضروری است. در شب جراحی، قبل از به خواب رفتن، از دهانشویه پریدکس تجویز شده، در صورت تجویز توسط پزشک، استفاده کنید. روز بعد از عمل، پریدکس باید دو بار در روز، پس از صبحانه و قبل از خواب استفاده شود. اطمینان حاصل کنید که حداقل 30 ثانیه دهان را با آن شستشو داده و سپس آن را تف کنید. شستشو با آب نمک گرم (یک قاشق چای خوری نمک در یک فنجان آب گرم) باید حداقل 4-5 بار در روز و به خصوص پس از هر وعده غذایی استفاده شود. مسواک زدن دندان‌ها و بست محافظ برای بهبودی، مشکلی ندارد. در ابتدا هنگام مسواک زدن نواحی جراحی، با ملایمت عمل کنید.
فعالیت
فعالیت‌های بدنی را پس از جراحی به حداقل برسانید. اگر بخواهید ورزش کنید، ممکن است تپش قلب یا خونریزی رخ دهد. اگر این اتفاق بیفتد، باید تمرین را متوقف کنید. به خاطر داشته باشید که احتمالا مواد غذایی معمول را دریافت نمی‌کنید. این مسئله ممکن است شما را تضعیف کرده و توانایی شما را برای ورزش محدودتر نماید.
عوارض
هرچند عوارض نادر هستند و به سادگی برطرف می‌شوند، اما به هر حال ممکن است رخ دهند. حتی با بالاترین نرخ موفقیت، عوارض ممکن ایمپلنت دندان شامل موارد زیر می‌باشد:
- عفونت در اطراف محل ایمپلنت، شل شدن ایمپلنت یا افتادن ایمپلنت.
- آسیب به بافت یا عصب که باعث ایجاد بی حسی، درد یا سوزن سوزن شدن لثه، چانه، لب یا دندان‌های طبیعی می‌شود.
- فشار در ناحیه ایمپلنت، که می‌تواند باعث افتادن یا شکست ایمپلنت شود.
- مشکلات سینوسی به علت تماس ایمپلنت‌ها با حفره‌های سینوسی، در صورتی که ایمپلنت شما در فک بالا قرار داده شود.
- پری ایمپلنت، که در آن استخوان‌ها و لثه اطراف ایمپلنت به علت عفونت باکتریایی یا نیروی بیش از حد ملتهب می‌شوند. اگر این وضعیت بدون درمان باقی بماند، می‌تواند موجب از بین رفتن ایمپلنت شما شود.
مهم است که بعد از دریافت ایمپلنت، روال مراقبتی روزانه خود را در منزل دنبال کنید و برای جلوگیری از این مشکلات مراجعات لازم به دندانپزشک خود را داشته باشید. در طول فرآیند ایمپلنت دندان، دندانپزشک شما بافت‌های سخت و نرم شما را معاینه می‌کند و از ابزارهای ویژه‌ای برای حذف هر گونه رسوبات سخت و آهکی که در اطراف ایمپلنت تجمع پیدا کرده‌اند، استفاده می‌نماید. آنها ممکن است در صورت لزوم بایت را تنظیم کنند تا از وارد شدن نیروی شدید در حین گاز گرفتن، که می‌تواند تاثیر منفی روی ایمپلنت داشته باشد، جلوگیری نمایند. فرآیند بهبودی کامل بعد از عمل جراحی ایمپلنت چند ماه طول می کشد زیرا استخوان شما باید به طور محکم در اطراف ایمپلنت بهبود یابد. اگر دچار عفونت در ریشه دندان باشید یا اگر به یک فرآیند پیوند استخوان نیاز داشته باشید، این زمان بهبودی ممکن است طولانی‌تر باشد،.
شکست ایمپلنت دندان
اگر چه ایمپلنت معمولا از فلز تیتانیوم ساخته شده است، باز هم احتمال دارد که ایمپلنت شما شکسته یا خم شود. به لطف پیشرفت در مواد و طرح‌های ایمپلنت، این اتفاق امروزه به اندازه سال‌های قبل نمیافتد. اگر ایمپلنت شما در معرض نیروهای بیرونی بیش از حد، مانند دندان قروچه یا ضربه به صورت قرار بگیرد، ممکن است بشکند یا ترک بردارد. در اغلب موارد، اگر ایمپلنت دندانی شما با شکست مواجه شود، می‌توان آن را نگه داشت، تا به سرعت به دندانپزشک خود دسترسی پیدا کنید. دندانپزشک شما می‌تواند بافت لثه و استخوان‌هایی که ایمپلنت شما را احاطه کرده‌اند بازسازی کند. به طور کلی ایمپلنت باید برداشته شود تا این ناحیه بتواند بهبود یابد. سپس، زمانی که دندانپزشک احساس می‌کند که این ناحیه دوباره مناسب دریافت ایمپلنت است، می‌توانید یک ایمپلنت جدید را امتحان کنید. ممکن است نیاز به پیوند استخوان داشته باشید که به عنوان یک پایه عمل می‌کند و میزان موفقیت ایمپلنت را بهبود می‌بخشد. اگر ایمپلنت شما دوباره با شکست مواجه شود، می‌تواند نشانه‌ای از آلرژی باشد یا اینکه تراکم استخوان شما برای کاشت دندان کافی نیست، اما این مورد هم بسیار غیر معمول است.
جایگزین‌های ایمپلنت دندان
اگرچه ایمپلنت‌های دندانی راه حل بهتر و طولانی‌تری برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند، گزینه‌های دیگری نیز برای شما وجود دارد. چند مورد از آنها را در نظر بگیرید:
مینی ایمپلنت‌ها
مینی ایمپلنت‌ها گزینه دیگری برای جایگزینی دندان‌ها هستند. این ایمپلنت‌ها نصف اندازه ایمپلنت‌های معمولی هستند. مینی قرار دادن ایمپلنت‌ها راحت‌تر و قیمت آنها ارزان‌تر می‌باشد. این ایملنت‌ها یک روش سریع‌تر هستند و نسبت به ایمپلنت‌های قدیمی نیاز به سخت افزار کمتری دارند. اگر به دنبال جایگزینی دندان‌های از دست رفته به علت پوسیدگی، آسیب و یا بالا رفتن سن هستید و استطاعت استفاده از ایمپلنت‌های معمول را ندارید، مینی ایمپلنت‌های دندان ممکن است راه حل ایده آلی باشند. مینی ایمپلنت‌ها یک گزینه دائمی برای جایگزینی دندان هستند، اما اندازه آنها کوچکتر است، بنابراین دندانپزشک شما فقط باید حفره‌های کوچکی را در استخوان فک شما ایجاد کند. ناراحتی و دوره بهبودی حداقل است، و همانند ایمپلنت‌های معمول، نتایج دائمی هستند. پس از عمل مینی ایمپلنت، شما تقریبا بلافاصله می‌توانید بهداشت دهان و دندان منظم خود را از سر بگیرید.
ایمپلنت‌های متحرک
با استفاده از ایمپلنت‌های متحرک، می‌توانید ايمپلنت‌های خود را در صورت نیاز حرکت دهید. برخی از مزایای ایمپلنت‌های قابل جابجایی عبارتند از:
- شما می‌توانید آنها را هر زمان که لازم است بردارید، که عمل تمیز کردن را ساده‌تر می‌کند.
- این ایمپلنت‌ها گزینه ارزان‌تری نسبت به ایمپلنت‌های دائمی هستند.
- ایمپلنت‌های متحرک می‌توانند برای کسانی که بافت لثه ناسالم یا استخوان فک ضعیف‌تری دارند، بهتر باشند.
- شما می‌توانید چند دندان از دست رفته را جایگزین کنید.
هزینه و قیمت
تعداد جلسات ملاقات با دندانپزشک، روش درمان و هزینه ایمپلنت برای افراد متفاوت است. پس از جلسه معاینه و ارزیابی اولیه، دندانپزشک یک برنامه درمان مناسب برای شما طراحی می‌کند که شامل تعداد جلسات مورد نیاز برای درمان و نیز هزینه ایمپلنت دندان است. در ادامه در صورت ایجاد هرگونه تغییر احتمالی در فرآیند درمان، اطلاعات لازم در اختیار شما قرار خواهد گرفت. به خاطر اینکه وضعیت دندان‌ها می‌تواند همه چیز شامل طرح لبخند اصلاح طرح لبخند لثه‌ای به روش غیر جراحی و جراحی) و اعتماد به نفس، توانایی غذا خوردن، صحبت کردن، شرکت در فعالیت‌های خاص و سایر موارد مانند آن را تحت تاثیر قرار دهد، هیچ روش درمان بهتری برای جایگزینی دندان‌های از بین رفته نسبت به ایمپلنت دندان وجود ندارد. به همین خاطر همواره بیان می‌شود سرمایه‌گذاری برای این درمان دارای ارزش خاص خود خواهد بود.
سوالات متداول
در این بخش می‌توانید پاسخ سوالات رایج در زمینه کاشت دندان را مطالعه فرمائید:
آیا ایمپلنت‌های دندانی دائمی هستند؟
ایمپلنت دندان چه مدت دوام دارد؟ ممکن است شنیده باشید که طول عمر ایمپلنت دندانی 25 سال یا بیشتر می‌باشد، که درست است، به شرطی که مراقبت مناسب از آنها را انجام دهید. این که ایمپلنت‌های دندانی تا آخر عمر دوام داشته باشند، تحت تأثیر عوامل مختلفی است، از جمله:
- این که چقدر از ایمپلنت‌های دندانی خود مراقبت می‌کنید، مانند نخ دندان کشیدن و مسواک زدن روزانه، مراجعه به دندانپزشک هر 6 ماه یک بار.
- اجتناب از جویدن یا گاز زدن اشیای بسیار سفت، مانند نوک خودکار یا مداد، و باز نکردن اجسام با دندان‌هایتان.
- این که دندانپزشک شما در قرار دادن ایمپلنت دندان چقدر مهارت دارد. متخصصان می‌دانند که چگونه پیشرفت فرآیند ادغام استخوان و جذب کامل ایمپلنت توسط استخوان فک را ارزیابی کنند.
- سبک زندگی و سلامت کلی شما.
اگر به فرآیند پیوند استخوان نیاز داشته باشم، ایمپلنت‌های دندانی چه مدت دوام دارد؟
کمتر از 10 درصد از افرادی که ایمپلنت‌های دندانی را دریافت می‌کنند، نیاز به پیوند استخوان حداقل تهاجمی برای افزایش قدرت و تراکم استخوان فک خود دارند. از دست دادن تراکم استخوان فک معمولا به علت تروما، عفونت، بیماری یا از دست دادن دندان رخ می‌دهد. پیوند استخوان روش ایده آلی برای بازیابی سلامت استخوان فک می‌باشد بنابراین می‌توانید از دوام ایمپلنت دندانی لذت ببرید. چهار نوع پیوند استخوان برای ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد:
- پیوند اتوژنوس: این روش محبوب‌ترین تکنیک پیوند استخوان است و شامل برداشتن قسمت استخوانی کوچکی از لگن شما می‌باشد، جایی که در آن استخوان‌ها غنی از مغز هستند و می‌تواند مقدار زیادی از سلول‌های استخوانی را فراهم کند.
- آلوگرافت: آلوگرافت‌ها به جای استفاده از استخوانی از بدن خود شما، به اهداکنندگان انسانی دیگر تکیه دارند تا پیوند استخوان را تامین کند.
- زنوگرافت: این پیوند استخوان از یک منبع انسانی نیست، بلکه از یک حیوان – معمولا یک گاو- گرفته می‌شود. این پیوند کاملا با ترکیب استخوانی و آناتومی شما سازگار است.
- پیوند استخوان آلوپلاستیک: پیوندهای آلوپلاستیک به جای استفاده از عناصر استخوان طبیعی، پیوندهای مصنوعی، و کلسیم فسفاتی می‌باشد که قابل جذب یا غیر قابل جذب هستند.
از کجا می‌توان فهمید که نیاز به جایگزینی ایمپلنت قدیمی دارم؟
شما ممکن است هرگز نیازی به جایگزینی ایمپلنت دندانی نداشته باشید مگر این که که شل شود، عفونتی ایجاد شود یا به نوعی آسیب دیده باشد. برای مراقبت مطلوب، شما باید هر 6 ماه یکبار برای بررسی منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید و مطمئن شوید که ایمپلنت دندانی شما سالم است و به صورت طبیعی عمل می‌کند.
آیا جراحی‌های ایمپلنت دندان موفق هستند؟
به گفته انجمن آمریکایی جراحان دهان و فک و صورت (AAOMS)، ایمپلنت‌های دندانی میزان موفقیت متوسط 95 درصدی دارند، اما موفقیت آنها به محل دندان‌های از دست رفته و سلامتی و شیوه زندگی شما، بستگی دارد. از آن جایی که ایمپلنت‌ها به لثه و استخوان فک وارد می‌شوند، برخی از افراد مانند کسانی که از دیابت رنج می‌برند یا سیگار می‌کشند، ممکن است برای انجام ایمپلنت مناسب نباشند. دندانپزشک شما پیش از معرفی یک یا چند راه حل دائمی ایمپلنت، دندان‌های شما، استخوان فک و لثه‌ها را معاینه می‌کند، و به شما می‌گوید که آیا متقاضی مناسبی هستید یا خیر.
از کجا بدانید که ایمپلنت دائمی شما نیاز به بررسی دارد؟
در صورت بروز عوارض یا شکست در روند درمان، دندانپزشک شما باید ایمپلنت دائمی دائمی شما را بررسی کند. اگر چه بروز این مشکل غیرعادی است، آگاهی از اینکه بررسی حرفه‌ای ایمپلنت چه زمانی لازم است، می‌تواند آرامش ذهنی را به همراه داشته باشد.