ایمپلنت دندان یک ریشه مصنوعی برای دندان است که فضایی دائمی برای محکم کردن و جایگزینی دندان فراهم می‌آورد. در مقایسه با دندان مصنوعی، بریج ها و روکش‌ها، ایمپلنت‌های دندانی یک روش بلندمدت، محبوب و مؤثر برای افرادی که دندان‌های آن‌ها افتاده است یا به مشکلات مزمن دندانی گرفتار هستند می‌باشد. از آنجا که این ایمپلنت‌ها محکم می‌شوند، احساس و عملکرد آن‌ها مانند دندان طبیعی است، ایمپلنت‌های دندان به سرعت تبدیل به یک جایگزین استاندارد برای دندان شده‌اند.

ایمپلنت‌های دندان معمولاً سه بخش دارند:

• ایمپلنت: یک پیچ که به عنوان ریشه دندان جدید عمل می‌کند و آن چیزی است که به طور دائمی در فک قرار داده می‌شود.
• اتصالات: یک کانکتور یا متصل‌کننده دائمی اما قابل تعویض که توسط پزشک برای نگه داشتن دندان یا مجموعه دندانی به کار برده می‌شود.
• روکش یا دندان مصنوعی: این قسمتی از دندان است که شما می‌توانید ببینید. این روکش معمولاً از زیکرونیوم یا پورسیلین ساخته شده است که دوام خوبی داشته و ظاهر آن‌ها نیز مطلوب است.

انواع

---

شما می‌توانید از ایمپلنت‌های دندانی برای جایگزینی یک یا چند دندان یا همه دندان‌های بالا و پایینی خود استفاده کنید:

ایمپلنت تک دندانی

اگر به دلیل تصادف یا ابتلا به بیماری‌های لثه فقط یکی از دندان‌های شما افتاده است، می‌توانید آن را به راحتی با ایمپلنت دندان جایگزین کنید. ظاهر و عملکرد دندان جدید شما درست مطابق دندان‌های طبیعی دیگر خواهد بود.

ایمپلنت‌های چندگانه

در برخی موارد که فردبیش از یک دندان خود را از دست می‌دهد ولی هنوز لثه‌ها و بافت اطراف دندان او سالم است می‌تواند از ایمپلنت‌های چندگانه به عنوان یک روش مناسب استفاده کند. دو پایه کاشته شده و روکش به آن وصل می‌شود و دندان‌های دیگر دست‌نخورده باقی می‌مانند. ایمپلنت‌های چندگانه را نمی‌توان برای هرکس کاشت و حتی اگر بیمار فقط چند دندان خود را از دست داده باشد ترجیح داده می‌شود که عمل ایمپلنت All on 4 را انجام دهد.

 ایمپلنت‌های ALL ON 4

در صورت نیاز به بازگرداندن قوس کامل،شما می‌توانید از عمل All on 4 استفاده کنید. برخی جراحان چهار ایمپلنت را در فک قرار می‌دهند و سپس یک قوس دندانی کامی را به آن وصل می‌کنند و به همین دلیل این نام را برای این نوع از ایمپلنت انتخاب کرده‌اند. (همه دندان فقط با کاشت چهار ایمپلنت)

مزایا کاشت دندان

---

فرای مباحث زیبایی‌شناسی، بسیاری از مردم فاکتورهای بهداشتی ایمپلنت را در هنگامی که می‌خواهند دندان بکارند، یکی از مزایای استفاده از آن می‌دانند. برای مثال

• می‌توانند از تحلیل فک پیشگیری کنند.
• از فاسد شدن استخوان فک جلوگیری می‌کنند.
• باعث جوان‌تر به نظر رسیدن ظاهر صورت شده و اعتماد به نفس را افزایش می‌دهند و همچنین باعث بهبود بهداشت و سلامت دهان و دندان می‌شوند.
• ایمپلنت‌های دندانی سلامت عمومی را بهبود می‌دهند.
• با داشتن دندان‌های قوی که عملکرد آن‌ها کامل است، بیماران می‌توانند رژیم غذایی خود را گسترش داده و غذاهای سالم مانند آجیل و میوه‌ها را دوباره در برنامه غذایی خود قرار دهند.
• زمانی که از ایمپلنت‌های دندانی به درستی مراقبت شود، می‌توانند مادام‌العمر باشند بنابراین آن‌ها یکی از بهترین سرمایه‌گذاری‌ها برای جایگزینی بلندمدت دندان هستند.
• بر خلاف دندان مصنوعی، ایمپلنت‌ها هرگز لق نشده و حرکت نمی‌کنند و برای مراقبت و نگهداری از آن‌ها نیازی به استفاده از تمیزکننده‌های مخصوص و چسب نیست.
• بر خلاف بریج های ثابت، از مزایای ایمپلنت دندانی، عدم نیاز به تنظیم است.
• مطالعات نشان می‌دهد که نرخ موفقیت استفاده از ایمپلنت‌های دندانی بیش از 95 درصد است.

روش‌های جراحی ایمپلنت

---

اکثر سیستم‌های ایمپلنت دارای پنج مرحله‌ی اساسی برای نصب هر ایمپلنت هستند.

مشاوره برای انجام ایمپلنت

اولین قدم برای انجام ایمپلنت، انجام معاینه و سپس مشاوره برای تشخیص اینکه آیا بیمار کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت هست یا خیر می‌باشد. این کار معمولا شامل استفاده از اشعه ایکس و احتمالا قالب‌گیری از دندان‌های فرد می‌باشد.

• در حین انجام معاینه، پزشک فضای خالی دندان‌های افتاده‌، و میزان استخوان‌های موجود برای محافظت از ایمپلنت‌ها را بررسی می‌کند. همچنین او با دندان‌پزشک عمومی مشورت کرده و با کمک بیمار و دندان‌پزشک عمومی، نوع دندان‌های جایگزین که به بهترین وجه نیازهای فرد را برآورده می‌کنند، را ارزیابی خواهد کرد.
• بررسی سوابق پزشکی بیمار نشان می‌دهد که آیا بیمار مشکلی که مانع انجام ایمپلنت شود دارد یا خیر.
• گاهی به یک جلسه ملاقات و مشاوره دیگر نیاز است تا کیفیت و اندازه‌ی استخوان‌های موجود بررسی شده، تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز مشخص شده، و همچنین معلوم شود که آیا برای رسیدن به زیبایی و عملکرد مورد نظر اقدامات دیگری نیاز است یا خیر. اگر بیمار به تازگی مقدار قابل توجهی از استخوان‌ فک را از دست داده باشد، پزشک احتمال انجام جراحی برای افزودن (پیوند) استخوان یا ایجاد استخوان جدید را نیز بررسی می‌کند.

توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی شکل (CBCT) و نصب ایمپلنت با کمک هدایت کامپیوتر

پزشک به منظور تشخیص بهتر و تهیه یک برنامه درمانی مناسب برای بیمارانی که حجم استخوانی آنها برای انجام ایمپلنت کم است یا بیمارانی که استخوان‌های دندان‌های آنها برای ایمپلنت مناسب نیست، هر جا لازم باشد از توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی شکل (CBCT) استفاده می‌کند. این تکنولوژی به پزشک امکان می‌دهد که هر جا لازم بود برای نصب دقیق و بی خطر ایمپلنت برای بیماران مبتلا به مشکلات دندانی، از نصب ایمپلنت با کمک هدایت کامپیوتری نیز استفاده کند.

کشیدن دندان

تقریبا همیشه دندان‌های تک ریشه‌ای کشیده شده و ایمپلنت هم زمان با کشیدن دندان، در محل نصب می‌شود. در دندان‌های چند ریشه‌ای (مولارها) نیز می‌توان این کار را انجام داد اما معمولا کشیدن و نصب هم زمان ایمپلنت در دندان‌های چند ریشه‌ای باعث می‌شود ایمپلنت به طور صحیح و مناسب نصب نگردد؛ بنابراین پزشک توصیه می‌کند که برای نصب ایمپلنت به جای دندان‌های چند ریشه‌ای، بیمار بین شش تا هشت هفته صبر کند تا محل دندان کشیده شده بهبود یافته و استخوان‌های اطراف بازسازی شوند. در مواردی که باید کشیدن دندان و نصب ایمپلنت به طور جداگانه انجام شوند، کشیدن دندان باعث می‌شود پزشک بتواند محل را بهتر ارزیابی کرده و محل را برای نصب نهایی ایمپلنت آماده کند.

نصب ایمپلنت

ایمپلنت‌ها طی یک جراحی کوچک در استخوان قرار داده می‌شوند. در اکثر موارد، ایمپلنت‌ها در مطب و با استفاده از بی‌حسی موضعی نصب می‌شوند و بنابراین بیمار می‌تواند با وسیله نقلیه شخصی تا مطب و سپس منزل رانندگی کند. بیمارانی که مایل باشند می‌توانند از داروهای مسکن استفاده کنند. معمولا حدود ۶ تا ۱۲ هفته پس از نصب ایمپلنت، باید هیچ گونه آسیبی به ایمپلنت نرسد تا استخوان اطراف ایمپلنت‌ها رشد کرده و جوش بخورد. در مرحله‌ی تغییر و جوش خوردن استخوان، فرد در صورت تمایل می‌تواند از دندان مصنوعی موقت استفاده کند تا در طول درمان بدون دندان نباشد. در مواردی که لازم است قبل از جراحی ایمپلنت، استخوان به طور گسترده بازسازی شود، کل روند درمان به بیش از ۹ ماه افزایش می‌یابد.

فرآیند نصب ایمپلنت دندان پیوند استخوان

در برخی موارد، استخوان محل ایمپلنت، کیفیت و سایز مناسبی نداشته و نمی‌تواند از ایمپلنت محافظت کند. این مشکل ممکن است در در اثر آناتومی خاص بدن فرد، وارد شدن یک آسیب یا افتادن دندان و خالی ماندن جای آن برای مدت طولانی ایجاد شده باشد. به هر حال، معمولا مشکل استخوان با پیوند هم زمان استخوان در هنگام انجام ایمپلنت برطرف می‌گردد. شرایط خاص هر فرد تعیین کننده‌ی نوع پیوند استخوان مورد استفاده برای فرد خواهد بود، اما معمولا اگر پیوند استخوان هم زمان با نصب ایمپلنت انجام شود، پزشک از مواد مخصوصی برای کمک به استخوان در نگه داشتن ایمپلنت استفاده می‌کند.

بالا بردن سینوس

گاهی اگر از زاویه عمودی نگاه کنیم میببنیم که بیماران استخوان قسمت سینوس‌ها را از دست داده‌اند (استخوان سمت راست و چپِ مولارهای بالا). از بین رفتن این استخوان‌ها علل مختلفی دارد اما معمولا در اثر " پنوماتیزیشن (گسترش سلول‌های هوایی)"، یا "پایین آمدن" سینوس‌ها در اثر افتادن دندان اتفاق می‌افتد. زمانی که دندان‌های این قسمت‌ها بیفتند، به مرور زمان سینوس‌ها پایین آمده، محدود شده و نهایتا مانع نصب ایمپلنت دندان می‌شود.  برای رفع مشکل استخوان در این قسمت‌ها و ایجاد امکان نصب ایمپلنت در این بیماران از "بالا بردن" سینوس یا پیوند استخوان استفاده می‌شود. با توجه به میزان از دست رفتگی استخوان، می‌توان این عمل را قبل یا هم زمان با نصب ایمپلنت انجام داد.

ساخت دندان‌های جایگزین

قرار دادن روکش روی ایمپلنت‌های دندان نیاز به چند جلسه مراجعه به دندان‌پزشک عمومی دارد. پس از اتمام دوره‌ی بازسازی استخوان، دندان‌پزشک یک پست متصل کننده کوچک، به نام اباتمنت به هر ایمپلنت متصل می‌کند. در نهایت دندان‌های دائمی جایگزین به اباتمنت‌ها متصل می‌شوند. قرار دادن این پست، یا اباتمنت، اغلب توسط دندان‌پزشک ترمیمی انجام می‌شود اما می‌تواند در مطب و توسط دندان‌پزشک عمومی نیز انجام شود. سپس دندان‌پزشک قالب‌هایی از دندان‌ها و اباتمنت‌ها تهیه کرده، معمولا دندان‌های جایگزین موقت برای بیمار قرار داده، رنگ مناسب برای دندان‌های جایگزین را انتخاب کرده و آنها را امتحان می‌کند که به خوبی بر روی محل قرار گرفته و با آن منطبق باشند. در حین مراجعات، تکنسین آزمایشگاه دندان‌های جایگزین دایمی و ساختارهای زیرین که به ایمپلنت متصل می‌شوند را خواهند ساخت.

نحوه‌ی تمیز کردن روکش‌های ایمپلنت

---

مراقبت‌های پس از ایمپلنت عبارتند از:

• تا زمان از بین رفتن اثر داروی بی حسی موضعی، فقط نوشیدنی‌های سرد بنوشید و چیزی نخورید.
• روز اول غذا و نوشیدنی داغ نخورید و مراقب باشید مایعی با محل ایمپلنت تماس نداشته باشد. همچنین انگشت یا زبانتان را به محل ایمپلنت نزنید.
• چهل و هشت ساعت (دو روز) بعد از ایمپلنت، ورزش‌های سنگین مثل دو انجام نداده و به ورزشگاه نروید.
• ممکن است پس از ایمپلنت کمی تورم و کبودی در محل ایجاد شده و تا دو یا سه روز بعد به حداکثر برسد. این حالت کاملا طبیعی است و پس از چند روز به خودی خود برطرف می‌شود. تورم با استفاده از کیسه یخِ (یا یک کیسه نخود منجمد) پیچیده شده در یک حوله، کاهش می‌یابد. هر بار که از کیسه یخ استفاده می‌کنید، آن را حداکثر ده دقیقه روی گونه قرار داده، سپس بیست دقیقه استراحت داده و مجددا این کار را انجام دهید. پس از بیست و چهار ساعت، استفاده از گرمای ملایم تاثیر بیشتری خواهد داشت. خوابیدن و قرار دادن دو تا سه بالش زیر سر نیز مفید خواهد بود.
• درد موجود زیاد آزار دهنده نخواهد بود. هرچند  پس از انجام هر نوع جراحی در دهان، ممکن است بیمار چند روز درد داشته باشد که این احساس درد با مصرف داروهای مسکن به راحتی برطرف می‌شود.
• دو روز اول پس از جراحی باید حداکثر دوز مصرفی داروهای مسکن را به طور منظم مصرف کرد. هر نوع مسکنی که معمولا برای سردرد و دیگر دردها مصرف می‌کنید (مانند ایبو پروفن و پاراستامول) را خورده و حتما اولین دوز را قبل از رفع کامل اثر بی حسی موضعی مصرف کنید.
• اگر پس از چند روز، درد و تورم موجود افزایش یافت، فورا به دندان‌پزشک مراجعه کنید تا عفونتی در محل ایجاد نشود.
• اگر دندان مصنوعی دارید که محل جراحی را می‌پوشاند، هفته‌ی اول پس از جراحی تا جایی که می‌شود کمتر از آن استفاده کنید تا از محل جراحی در دوره بهبودی به خوبی مراقبت شود. شب‌ها نیز باید دندان مصنوعی را از دهان در آورید.
• بخیه‌های موجود جذب شدنی هستند و معمولا پس از دو تا سه هفته از بین می‌روند. اما اگر وجود نخ‌های بخیه باعث آزار و ناراحتی شما می‌شوند، به دندان‌پزشک مراجعه کنید تا آنها را بکشد.
• وجود کمی خونریزی خفیف در یک ماه اول پس از جراحی، کاملا طبیعی است. اگر خونریزی ادامه یافت، صاف نشسته و  به مدت نیم ساعت یک گاز استریل یا دستمال تمیز و مرطوب را روی محل گذاشته و با گاز گرفتن آن، به محل فشار وارد کنید. گاز را تعویض و بررسی نکنید. اگر با اعمال فشار نیز خونریزی کاهش نیافته و به هر دلیل ادامه داشت، به دندان‌پزشک مراجعه کنید.
• اگر پس از جراحی، برایتان آنتی بیوتیک تجویز شد، دوره درمان با آنتی بیوتیک را کامل کنید.

تمیز کردن

برای موفقیت آمیز بودن جراحی دهان، باید دهان را تا جایی که می‌توان پاکیزه و تمیز نگه داشت.

• بیمار باید بعد از ظهر روز جراحی، تمیز کردن دندان‌های دیگر را با مسواک شروع کند. در چند روز اول پس از جراحی به محل جراحی مسواک نزنید اما پس از چند روز که حساسیت محل کاهش یافت، به دقت محل را با مسواک تمیز کنید.
• در هفته اول، شستشوی دهان با آب نمک داغ (یک فنجان آب داغ و یک قاشق چای‌خوری نمک) برای بهبود محل بسیار مفید است. آب نباید آنقدر داغ باشد که باعث سوختگی شود. مقداری از این محلول را در دهان و روی محل جراحی نگه دارید تا زمانی که آب سرد شود. این کار را هر چند مرتبه که می‌توانید تکرار کنید.
• سعی کنید تا جایی که می‌شود غذا و ذرات غذا به محل جراحی نرسد. پس از صرف غذا، دهان خود را بشویید تا محل تمیز بماند.
• تا زمان بهبود زخم‌ها سیگار نکشید زیرا سیگار باعث کاهش سرعت بهبود می‌شود.
• پزشکان دوست دارند دوران بهبودی دورانی راحت و بدون دردسر برای بیمار باشد، بنابراین بیمار باید دستورالعمل‌های پزشک را با دقت رعایت کرده و اگر سوالی در مورد بهبود و پیشرفت وضعیت خود داشتید با کلینیک تماس بگیرید. یک شماره تلفن برای تماس‌های ضروری در خارج از ساعات کاری روی پاسخگوی تلفن برای بیماران وجود دارد.

سوالاتی که مکرراً در مورد ایمپلنت پرسیده می‌شوند

---

ممکن است بیمار سوالات بسیاری در مورد ایمپلنت داشته باشد. در قسمت زیر برخی از سوالات رایج که مکرراً توسط بیماران پرسیده می‌شوند آمده است. ما از این که به بیماران اطلاعات داده و نگرانی آنها را برطرف کنیم خوشحال خواهیم شد،

ایمپلنت دندانی چه مدت دوام می‌آورد؟

---

ایمپلنت‌های دندانی مادام‌العمر هستند. مطالعات نشان می‌دهد که ایمپلنت‌های دندانی در صورتی که از آن‌ها به درستی مراقبت شده باشد حداقل 25 سال دوام می‌آورند.

آیا هزینه انجام ایمپلنت زیاد است؟

بله. انجام ایمپلنت هزینه زیادی در بر دارد. هزینه‌ی بالای ایمپلنت به این دلیل است که برخلاف ترمیم تدریجی که در بلند مدت چندان مفید و موثر نیست. در ایمپلنت، ترمیم به طور کامل و در یک مرحله انجام می‌شود. هزینه جایگزینی ایمپلنت به جای یک دندان در مطب ما ارزان‌تر از انجام دیگر موارد است. هزینه‌ی مراقبت از ایمپلنت با توجه به افزایش تعداد ایمپلنت‌ها و پیچیدگی فرآیند درمان، وجود جایِ خالیِ دندان‌های افتاده، و محل ایمپلمت افزایش می‌یابد. همچنین، این هزینه‌ها باعث ترمیم و بازسازی کامل و طبیعی به نظر رسیدنِ دندان‌ها شده و امنیت و اعتماد به نفس را به بیمار هدیه می‌دهند.

آیا افزایش سن مشکلی برای انجام ایمپلنت است؟

گاهی اوقات افراد مسن‌ از اینکه سنشان مانع لذت بردن آنها از مزایای ایمپلنت شود ابراز نگرانی می‌کنند. اما در ایمپلنت، سلامت شخص نقش موثرتر و تعیین کننده‌تری نسبت به سن دارد. اگر بیمار در وضعیت سلامت مناسبی بوده و بتواند دندانش را بکشد، احتمالا می‌تواند ایمپلنت نیز انجام دهد. ممکن است با وجود برخی بیماری‌های مزمن نتوان ایمپلنت انجام داد. دندان‌پزشک پس از بررسی دقیق سوابق پزشکی و دندان‌پزشکی بیمار، تشخیص می‌دهد که آیا بیمار کاندید مناسبی برای ایمپلنت هست یا خیر.

در چه صورت نمی توانم از ایمپلنت های دندانی استفاده کنم؟

افرادی که از سلامت کافی در دهان و دندان خود برخوردار هستند و سلامت عمومی آن‌ها نیز خوب است می‌توانند از ایمپلنت‌های دندانی استفاده کنند. همچنین شما باید بافت لثه سالم داشته باشید که مبتلا به بیماری‌های لثه نباشد. استخوان فک بالایی یا پایین شما باید از تراکم لازم برخوردار باشد و حجم آن به اندازه‌ای باشد که بتواند ایمپلنت را در خود نگه دارد.به یاد داشته باشید که در برخی موارد که استخوان فک بیماران در اثر بیماری‌های لثه تحلیل رفته است تا زمانی که استخوان‌ها ترمیم نشده باشند استفاده از ایمپلنت توصیه نمی‌شود. برخی عوامل پزشکی وجود دارند که ممکن است شما را از انتخاب ایمپلنت‌های دندانی بازدارند؛ به عبارت دیگر تا زمانی که این بیماری‌ها یا عوامل برطرف نشوند شما نمی‌توانید از ایمپلنت‌های دندانی استفاده کنید. برخی از این عوامل و بیماری‌ها عبارتند از:

• دیابت کنترل نشده
• تحت شیمی‌درمانی بودن
• انجام اقدامات پرتودرمانی
• اختلال پاراتیروئید
• اختلالات خونی
• ناهنجاری‌های استخوانی
• سرطان مغز استخوان
• بزرگ شدن حفره یا حفره‌های سینوسی
• پوکی استخوان

برای این که مطمئن شوید که می‌توانید از مزایای درمان ایمپلنت دندان استفاده کنید یا نه باید با دندانپزشک خود مشورت و صحبت کنید.